U cilju razvijanja sistema supervizijske podrške i unapređenja stručnog rada u oblasti socijalne i dječje zaštite, ???????????????????? ???????????????????????????????????????????? je, uz finansijsku podršku UNICEF Montenegro, pohađalo dva ciklusa obuke „Izgradnja kapaciteta zaposlenih u Zavodu za socijalnu i dječju zaštitu za eksternu superviziju. Program obuke su vodile psihološkinja - prof. dr sc. Marina Ajduković, socijalna radnica - prof. dr sc. Kristina Urbanc, psihološkinja/ psihoterapeutkinja - Jasenka Pregrad, psihološkinja - dr sc. Lidija Arambašić i psihološkinja - dr sc. Irena Bezić.
Supervizija kao nužan dio profesionalne nadogradnje i cjeloživotnog razvoja predstavlja značajan način unapređenja kvaliteta rada sa korisnicima i ostvarivanja njihovih prava. To je specifičan oblik profesionalnog vođenja, učenja i razvoja čiji je cilj osiguranje i razvoj kvalitetne komunikacije i saradnje u profesionalnom kontekstu. Supervizija primarno služi razvoju profesionalaca i organizacija iz koje dolaze.
Obuka koja je realizivana je zasnovana na modelu razvojno-integrativne supervizije i realizovana je u skladu sa standardima ANSE (Association of National Organisations for Supervision in Europe). Cilj razvojno-integrativne supervizije jeste razvoj profesionalne kompetentnosti u podržavajućem okruženju koje omogućava praktičarima da integrišu svoje prof iskustvo sa teorijama i zahtjevima svoje prof. uloge, sa jedne strane, i sa svojim osobinama, vrijednostima, osjećanjima, kompetentnostima sa druge strane.
Svaki modul tokom obuke sastojao se od teorijskog i praktičnog dijela.
Teorijskim dijelom pokrivene su mnoge značajne teme: uvod u superviziju i prvi supervizijski susret; specifičnosti grupne supervizije; etika u superviziji; konstruktivizam u supervizij; učenje u superviziji; uspostavljanje saradničkog odnosa; regulacija emocija; moć i ranjivost; specifičnosti online supervizije; spremnost za promjenu; motivacija i motivacijski intervju; dijaloški svjetonadzor; individualna supervizija; kreativne tehnike; profesionalni stres; supervizija početnika; intervizija; organizacijska supervizija; timska supervizija; krizne intervencije u superviziji; paralelni procesi u superviziji; metodska supervizija; značaj evaluacije.
Praktični odnosno iskustveni dio odnosio se na održavanje praktikuma, vođenje supervizijskih grupa koje se sastoje od stručnih radnika iz oblasti socijalne i dječje zaštite, učešće na metasuperviziji tj. u grupnoj superviziji vlastite neposredne prakse, individualno vođenje supervizije, izrada eseja, izradu i odbranu završnog rada.
Edukanti su nakon dva ciklusa obuke (u periodu od 2019. do 2022. godine) uspješno ispunili sve obaveze koje su bile predviđene i ugovorene sa realizatorima edukacije te im je svečano dodijeljen međunarodno priznat sertifikat o završenoj obuci iz oblasti supervizije.
Čestitke našim kolegama Nataši Gospić, Sanji Topalović, Milošu Ristiću, Jasni Đuričić, Biljani Konjević, Bojani Miketić i Violeti Mrkić.
U cilju razvijanja sistema supervizijske podrške i unapređenja stručnog rada u oblasti socijalne i dječje zaštite, ???????????????????? ???????????????????????????????????????????? je, uz finansijsku podršku UNICEF Montenegro, pohađalo dva ciklusa obuke „Izgradnja kapaciteta zaposlenih u Zavodu za socijalnu i dječju zaštitu za eksternu superviziju. Program obuke su vodile psihološkinja - prof. dr sc. Marina Ajduković, socijalna radnica - prof. dr sc. Kristina Urbanc, psihološkinja/ psihoterapeutkinja - Jasenka Pregrad, psihološkinja - dr sc. Lidija Arambašić i psihološkinja - dr sc. Irena Bezić.
Supervizija kao nužan dio profesionalne nadogradnje i cjeloživotnog razvoja predstavlja značajan način unapređenja kvaliteta rada sa korisnicima i ostvarivanja njihovih prava. To je specifičan oblik profesionalnog vođenja, učenja i razvoja čiji je cilj osiguranje i razvoj kvalitetne komunikacije i saradnje u profesionalnom kontekstu. Supervizija primarno služi razvoju profesionalaca i organizacija iz koje dolaze.
Obuka koja je realizivana je zasnovana na modelu razvojno-integrativne supervizije i realizovana je u skladu sa standardima ANSE (Association of National Organisations for Supervision in Europe). Cilj razvojno-integrativne supervizije jeste razvoj profesionalne kompetentnosti u podržavajućem okruženju koje omogućava praktičarima da integrišu svoje prof iskustvo sa teorijama i zahtjevima svoje prof. uloge, sa jedne strane, i sa svojim osobinama, vrijednostima, osjećanjima, kompetentnostima sa druge strane.
Svaki modul tokom obuke sastojao se od teorijskog i praktičnog dijela.
Teorijskim dijelom pokrivene su mnoge značajne teme: uvod u superviziju i prvi supervizijski susret; specifičnosti grupne supervizije; etika u superviziji; konstruktivizam u supervizij; učenje u superviziji; uspostavljanje saradničkog odnosa; regulacija emocija; moć i ranjivost; specifičnosti online supervizije; spremnost za promjenu; motivacija i motivacijski intervju; dijaloški svjetonadzor; individualna supervizija; kreativne tehnike; profesionalni stres; supervizija početnika; intervizija; organizacijska supervizija; timska supervizija; krizne intervencije u superviziji; paralelni procesi u superviziji; metodska supervizija; značaj evaluacije.
Praktični odnosno iskustveni dio odnosio se na održavanje praktikuma, vođenje supervizijskih grupa koje se sastoje od stručnih radnika iz oblasti socijalne i dječje zaštite, učešće na metasuperviziji tj. u grupnoj superviziji vlastite neposredne prakse, individualno vođenje supervizije, izrada eseja, izradu i odbranu završnog rada.
Edukanti su nakon dva ciklusa obuke (u periodu od 2019. do 2022. godine) uspješno ispunili sve obaveze koje su bile predviđene i ugovorene sa realizatorima edukacije te im je svečano dodijeljen međunarodno priznat sertifikat o završenoj obuci iz oblasti supervizije.
Čestitke našim kolegama Nataši Gospić, Sanji Topalović, Milošu Ristiću, Jasni Đuričić, Biljani Konjević, Bojani Miketić i Violeti Mrkić.